Paulina Otręba
Urodzona w marcu 1822 roku Afroamerykańska abolicjonistka, humanitarystka,
a podczas wojny secesyjnej szpieg Unii. Zbiegła z niewoli Tubman w ciągu swojego życia,
z pomocą sieci aktywistów i bezpiecznych domów, znanych jako Underground Railroad
(Kolej Podziemna), dokonała około 19 misji, ratując ponad siedemdziesiąt niewolniczych
rodzin.
W latach późniejszych wspierała Johna Browna w rekrutowaniu ludzi do jego ataku
na Harpers Ferry. Ponadto w okresie powojennym była aktywną uczestniczką walki
o prawa wyborcze kobiet. Zmarła na zapalenie płuc 10 marca 1913.
Tubman urodziła się w niewoli w Dorchester County (Maryland), gdzie zajmowała się
głównie pracą na plantacji. Tubman od lat dziecięcych była katowana i bita przez swoich
panów. We wczesnym okresie życia doznała poważnych ran głowy, gdy zirytowany
właściciel rzucił w nią metalową wagą, którą zamierzał uderzyć innego niewolnika.
Doznane obrażenia spowodowały zawroty głowy i bóle, które nękały Tubman do końca
życia. Kobieta była gorliwą chrześcijanką, w ciągu swojego życia doświadczała licznych
wizji i świadomych snów, które określała jako przestrogę od Boga.
W 1849, po śmierci swojego pana, Tubman uciekła z niewoli do Filadelfii, tylko po to, aby parę miesięcy później wrócić do Maryland w celu ratowania bliskich. W grudniu 1850 roku przyjechała do Baltimore i pomogła swojej siostrze i jej dzieciom uwolnić się od brutalnego właściciela, a rok później sprowadziła na „bezpieczny ląd” rodzinę swojego brata. Powoli,
w niewielkich grupach, zdołała wyprowadzić krewnych ze stanu, a finalnie poprowadziła dziesiątki innych niewolników ku wolności. Podróżując nocą, w tajemnicy, Tubman
(lub „Mojżesz swego ludu”, jak była nazywana) „nigdy nie straciła pasażera”, zdołała uratować każdego, komu pomoc zaoferowała. Misja, która zapisała się w historii jako najbardziej brawurowa, odbyła się w czerwcu 1857 roku, gdy bohaterka wróciła na wschodnie wybrzeże i wyzwoliła własnych rodziców, którzy w tym czasie byli w zaawansowanym wieku.
Działania Tubman doprowadzały do furii właścicieli niewolników, którzy obiecywali nagrody za schwytanie kobiety. Rekordowa kwota wynagrodzenia sięgnęła 40 tys. USD. Kiedy Stany Zjednoczone uchwaliły ustawę o ściganiu niewolników w 1850 roku, Harriet pomagała zbiegom przenieść się dalej na północ, do Kanady i tam rozpocząć nowe życie, znaleźć pracę, zapewnić sobie godny byt. Ponadto sama, mieszkając w tym okresie w prowincji Ontario, współpracowała z Johnem Brownem jako jego doradczyni.
Gdy rozpoczęła się wojna secesyjna, Tubman podjęła się pracy dla armii Unii, zaczynając jako kucharka, praczka i pielęgniarka, a następnie działała jako kombatant zbrojny i zwiadowca wojsk północy. Jako pierwsza kobieta przywódca wojny secesyjnej kierowała nalotem na Combahee Ferry, tym samym wyzwalając ponad 700 niewolników. Po wojnie udała się do rodzinnego domu, który nabyła na własność w 1859 roku. Dom znajdował się w Auburn w stanie Nowy Jork, a Tubman opiekowała się tam swoimi starzejącymi się rodzicami. Dekadę później Harriet wyszła za mąż za Nelsona Daviesa - weterana wojennego. Wspólnymi siłami małżonkowie starali się polepszyć los zbiegłych niewolników, zapewniając im fundusze na cele edukacyjne. Ze względu na wiek i stan zdrowia nie doczekali się potomstwa, jednak w 1874 roku adoptowali dziewczynkę o imieniu Gertie.
Harriet była także aktywną działaczką ruchu sufrażystek do czasu, gdy jej choroba nasiliła się do tego stopnia, że kobieta musiała przenieść się do domu spokojnej starości dla Afroamerykanów, którego była współzałożycielką. Po śmierci w 1913 roku bohaterka została okrzyknięta ikoną amerykańskiej odwagi i wolności. Została pochowana z należnymi jej honorami na cmentarzu Front Hill w Auburn.
Dowodem na to, że dokonania Tubman są nadal uznawane za chwalebne i rewolucyjne jest fakt, iż jej podobizna ma zastąpić prezydenta Andrew Jacksona na banknocie $20. Wiadomość ta została podana do informacji publicznej przez amerykańskiego sekretarza skarbu Jacoba Lewa. Wydarzenie to będzie miało szczególne znaczenie, zważając na jego zbieżność
z setną rocznicą nadania kobietom praw wyborczych. Harriet Tubman będzie pierwszą w historii kobietą na amerykańskim banknocie.
Źródła:
https://en.wikipedia.org/wiki/Harriet_Tubman
http://www.biography.com/people/harriet-tubman-9511430
http://www.pbs.org/wgbh/aia/part4/4p1535.html
http://www.americaslibrary.gov/aa/tubman/aa_tubman_subj.html
http://news.nationalgeographic.com/2016/04/160420-andrew-jackson-harriet-tubman-20-bill/
„Harriet Tubman, the Moses of Her People” - Sarah Bradford
„The Macmilan Dictionary of Women's Biography”
Harriet Tubman
