Paulina Otręba
Urodzona 19 listopada 1828, zmarła 18 czerwca 1858. Królowa rządzonego przez Marathów
państwa Jhansi położonego w północno-środkowej części Indii. Była jedną z czołowych postaci
indyjskiego buntu z 1857 roku, dla hinduskich nacjonalistów stała się ikoną oporu wobec
brytyjskiej władzy.
W okresie dzieciństwa nosiła imię Manikarnika. Członkowie jej rodziny pieszczotliwie nazwali ją
Manu. Gdy skończyła cztery lata, straciła matkę. W rezultacie odpowiedzialność za jej
wychowanie spadła na ojca. Dziewczyna otrzymała nie tylko pełne wykształcenie, ale była też
trenowana we wszelkich sztukach walki, fechtunku, uczyła się też jazdy konnej i strzelania.
W 1842 roku została wydana za mąż za maharadżę historycznego miasta Jhansi
o imieniu Raja Gangadhar Rao i otrzymała tytuł Rani Jhansi, czyli królowej. Po ślubie
Manikarnikę nazwano Lakshmibai na cześć bogini Lakshmi. W roku 1851 Rani Lakshmibai
urodziła syna, jednak chłopiec zmarł w wieku czterech miesięcy.
W roku 1853 Gangadhar Rao zachorował i stał się bardzo słaby. Para królewska zdecydowała się więc adoptować dziecko. Aby upewnić się, że Brytyjczycy nie będą stwarzać formalnych problemów w związku z przyjęciem chłopca, Lakshmibai uznała go za swojego syna w obliczu lokalnych brytyjskich przedstawicieli. Maharadża Gangadhar Rao zmarł 21 listopada 1853 roku.
W tym czasie gubernatorem generalnym Indii Brytyjskich był Lord Dalhousie. Adoptowany chłopiec został nazwany Damodar Rao, aby oddać cześć zmarłemu synowi Maharadży i Rani. Według tradycji hinduskiej był on ich ustawowym spadkobiercą. Mimo to brytyjscy władcy odmówili przyjęcia go jako prawnego następcy. Rani Lakshmi Bai wielokrotnie udawała się do brytyjskiego prawnika, by dokładnie skonsultować zaistniałą sytuację bezprawia. Królowa zdecydowała się wnieść odwołanie na rozprawie w Londynie. Jej zarzut został odrzucony. Brytyjskie władze skonfiskowały klejnoty państwowe, a samej Rani kazano opuścić fort i miasto.
W ciągu kilku miesięcy wszyscy Brytyjczycy zasiedlający Jhansi zostali wymordowani przez indyjskie oddziały buntownicze, a Rani przejęła administrację nad miastem do czasu, gdy Brytyjczycy nie wrócili z odwetem. Królowa musiała stworzyć armię, aby pokonać siły najeźdźców z sąsiednich regionów - Orchha i Datia. Warto zaznaczyć, że przywódczyni angażowała również kobiety do swojej armii. Na równi z mężczyznami przechodziły one szkolenie wojskowe i otrzymywały pełen ekwipunek. W styczniu 1858 roku siły brytyjskie pod wodzą Sir Hugh Rose przybyły do Jhansi w celu odbicia miasta spod władzy Rani, która w owym czasie walczyła o niepodległość. Faktem, który pogarszał jej sytuację, było przekonanie Brytyjczyków, że to ona jest odpowiedzialna za wcześniejszą rzeź na ich ludzie. Jhansi było oblegane i finalnie podbite po niemalże dwóch tygodniach, pomimo silnego oporu. Wielu mieszkańców miasta zginęło w walkach i w wyniku obrażeń.
Po porażce Rani, wraz z marathańskim generałem Tantya Tope, uciekli do miejscowości Kalpi, gdzie dołączyli do wojsk buntowniczych, a następnie zajęli Gwalior. Indyjska królowa i wojowniczka zginęła w bitwie pod Kotah ki Serai stoczonej w dniach 17
i 18 czerwca 1858, w której siły brytyjskie pod dowództwem Sir Hugh Rose pokonały armię Gwalioru.
Ze względu na jej odwagę, mądrość oraz postępowe poglądy na temat równouprawnienia kobiet w dziewiętnastowiecznych Indiach oraz poniesioną ofiarę, Rani stała się ikoną indyjskiego ruchu niepodległościowego. Została ona upamiętniona posągami
z brązu - zarówno w Jhansi, jak i w Gwalior. Oba pomniki ukazują królową na koniu, z lejcami trzymanymi zębami, dzierżącą miecze w obu rękach i z towarzyszącym jej małym chłopcem w chuście. Rani stała się narodową bohaterką i po dzień dzisiejszy jest postrzegana
jako uosobienie rewolucyjnej kobiecej odwagi. Gdy Indyjska Armia Narodowa stworzyła swój pierwszy żeński oddział, został on nazwany jej imieniem.
Źródła:
http://www.copsey-family.org/~allenc/lakshmibai/timeline.html
https://simple.wikipedia.org/wiki/Rani_Lakshmibai
http://www.liveindia.com/freedomfighters/jhansi_ki_rani_laxmi_bai.html
„Women warriors: a history”- David E. Jones
„The Rani of Jhansi, Rebel Against Will: A Biography of the Legendary Indian Freedom Fighter in the Mutiny of 1857-1858” - Rainer Jerosch
Jhansi Ki Rani Lakshmibai
