Ismena Wójcik
Ponad 50% populacji świata wymaga korekcji optycznej wzroku. Soczewki kontaktowe coraz
częściej zastępują okulary ze względu na liczne udogodnienia, które zapewniają swoim
użytkownikom.W ostatnim czasie zostały one szybko rozpowszechnione i dostępne dla każdego
człowieka,między innymi dzięki licznym ośrodkom zakupu, jakim stały się sklepy internetowe,
drogerie, sklepy optyczne, a także apteki. Bardzo szybki rozwój technologii produkcji oraz
nowoczesne materiały, z których soczewki są wytwarzane przyczyniło się także do popularności i dostępności soczewek kontaktowych. Na ogół po soczewki kontaktowe sięgają ludzie młodzi, aktywni, uprawiający jakiś sport. Różnorodność obecnie oferowanych w sprzedaży typów soczewek pozwala jednak specjaliście dobrać odpowiednie soczewki praktycznie każdemu. Są one także bardzo skuteczne w technice leczenia i korekty wzroku szczególnie przy dużych wadach. Za pomocą soczewek kontaktowych można skorygować prawie każdą wadę wzroku, począwszy od krótkowzroczności, poprzez nadwzroczność, aż po astygmatyzm.
Za praojca soczewek uważa się Leonardo da Vinci, ze swoim szkicem z 1508 roku, na którym widać człowieka z głową w kulistej misce z wodą, dzięki czemu miał widzieć ostro. Dziś uważa się, że artyście nie chodziło o stworzenie takiego tworu, jakim są soczewki kontaktowe, ale o zbadanie widzenia peryferyjnego. Eksperymenty nad ostrością widzenia i powiększenia siatkówki oka prowadził także Kartezjusz. Przez następne lata zastąpienie okularów czymś, co można było nosić bezpośrednio na oku, było tylko teorią. Nowe pomysły zaczęły się rodzić dopiero w XIX wieku. Wynalezienia soczewek nie można przypisać jednej osobie, gdyż idea soczewek pojawiła się mniej więcej w latach 1887-1888 w kilku miejscach. Narodziny soczewki miały miejsce np. w Zurychu, gdzie niemiecki okulista Adolf Gaston Eugen Fick w 1887 roku skonstruował soczewkę kontaktową z ciężkiego brązowego szkła. Soczewkę umieścił na rogówce, oddzielając ją roztworem cukru, a swoje próby przeprowadzał na króliku, a następnie na sobie. Duży ciężar soczewek uniemożliwiał natomiast utrzymanie ich w prawidłowym ułożeniu na oku. Swój wkład w rozwój soczewek miał też niewątpliwie szwedzki lekarz August Muller, który pod koniec XIX wieku jako pierwszy założył soczewki swojemu pacjentowi. Szkła Mullera były dużo lżejsze niż Ficka i lepiej przylegały do rogówki. Pomimo, że soczewki te były dużym osiągnięciem, to miały kilka zasadniczych wad, które utrudniały użytkowanie. Między innymi trzeba było je zakładać pod wodą, a także znieczulić oko kokainą przed ich założeniem. Z kolei paryski okulista Eugene Kalt jako pierwszy w 1888 roku zastosował soczewki kontaktowe do celów leczniczych – leczenia stożka rogówki. Wynalezienie plastiku także dało duże możliwości w dziedzinie soczewek. W 1936 roku w Kalifornii William Feinbloom wykonał pierwsze soczewki z dwóch materiałów: szkła i tworzywa sztucznego. Prawdziwą rewolucję w dziedzinie soczewek stworzyli jednak Otto Wichterle i Lim w 1963 roku w Pradze. Opatentowali oni „hydrożel”, który umożliwił noszenie miękkich, gazo-przepuszczalnych soczewek kontaktowych. Takie miękkie soczewki, chociaż wykonane z innych tworzyw i innymi metodami, są używane przez 85% osób noszących soczewki kontaktowe na świecie.
Soczewki kontaktowe miały bardzo duży wpływ na zrewolucjonizowanie współczesnego przemysłu optycznego. Z biegiem czasu, wraz z rozwojem technologii, ekranów, oraz rozpowszechnionym stylem życia „społeczeństwa sieci”, jakim stajemy się teraz, większość ludzi cierpi na zaburzenia narządu wzroku, z czym wiąże się jego korygowanie. Coraz więcej osób decyduje się jednak na zmianę okularów na soczewki kontaktowe lub zaczyna stosować je dodatkowo, zamiennie z okularami. Wpływ na popularność soczewek ma niewątpliwie rewolucja na rynku. Mimo wysokiego kosztu związanego z koniecznością regularnego dokonywania zakupu, ludzie coraz częściej przekonują się do noszenia soczewek, szczególnie ze względu na komfort związany z ich użytkowaniem. W ostatnich czasach pojawiła się duża liczba propozycji dla osób z krótkowzrocznością i dalekowzrocznością. Nową techniką jest wprowadzona ortosoczewka, która uważana jest za jeden z najskuteczniejszych sposobów kontroli narastania wady wzroku. Skuteczność w spowolnieniu narastania wady wynosi od 55% do nawet 100% w porównaniu ze zwykłymi okularami lub soczewkami kontaktowymi. Dużą zaletą soczewek kontaktowych jest to, że nie ograniczają pola widzenia, jak to się dzieje przy używaniu okularów. Ponadto, korygują wzrok, nie powiększając widzianego obrazu, przez co nie zniekształcają widoku otoczenia. Umożliwiają również korekcję wzroku, dając komfort widzenia nawet w przypadku wysokich rozbieżności wad pomiędzy obojgiem oczu. Niestety soczewek nie mogą nosić osoby, które cierpią na chroniczne zapalenia spojówek, zespół suchego oka i brak czucia w rogówce. Należy też pamiętać o ciągłej pielęgnacji soczewek kontaktowych, odpowiedniego czyszczenia i zasad użytkowania, co nie ma większego znaczenia, przy noszeniu okularów korekcyjnych.
Dzięki nowej technologii, soczewki kontaktowe są stale unowocześniane. Dużym sukcesem stało się opatentowanie kolorowych soczewek, które po nałożeniu zmieniają u takiej osoby kolor tęczówki. Nie jest to zmiana ingerująca w narząd wzrokowy, gdyż zabarwienie występuje tylko na soczewce, dlatego są one bezpieczne w użytkowaniu. Soczewki kolorowe niewątpliwie zrewolucjonizowany rynek sprzedaży soczewek, a po same soczewki sięgają także osoby bez wady wzroku, gdyż soczewki kolorowe bez korygowania wady wzroku również są dostępne. Soczewki kontaktowe stały się także elementem poprawiającym wizerunek osób, a nawet nadającym cechę charakterystyczną. Jest to szczególnie zauważane w produkcji filmowej, gdzie aktorzy najchętniej wykorzystują efekt kolorowych soczewek. Wśród sławnych osób, poprawianie wizerunku za pomocą soczewek stosuje przede wszystkim Angelina Jolie, która w każdym filmie nosi inne soczewki kontaktowe tylko dlatego, że łatwiej jej wówczas utożsamić się z bohaterką. W gronie osób noszących soczewki znajdziemy również Anję Rubik, Drew Barrymore, Ryana Goslinga oraz Jennifer Aniston. Dość duży akcent kładzie się także na wizerunek bohatera książkowego a aktora, grającego tą postać, dlatego też soczewki kontaktowe musiał używać między innymi Daniel Radcliffe w roli Harry’ego Pottera, a także Elijah Wood grający Frodo Bagginsa.
Bibliografia:
http://www.kontrolakrotkowzrocznosci.waw.pl/mozliwosci-leczenia-ortokorekcja.html
http://www.poradnia.pl/soczewki-kontaktowe-zalety-i-wady.html
Soczewki
